บทที่ 66 - ผู้มองเห็น

เอลาร่า

ฉันสะดุ้งเฮือก ลุกพรวดขึ้นจากเตียง

ทั้งเนื้อทั้งตัวชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อ ลมหายใจหอบกระเส่า

แอเคอรอนที่นอนอยู่ข้างกายขยับตัว “เอลาร่า” เขาเรียก เสียงแหบพร่าเพราะยังงัวเงีย

ฉันใช้มือกุมหน้าอก ยังคงรู้สึกถึงไออุ่นที่หลงเหลือจากแสงแห่งเทพี

‘มันคือชะตากรรม เจ้าคือสะพานเชื่อมระหว่างโลก’ ถ้อยคำข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ